روش‌های افزایش اندازه آلت تناسلی مردان
استفاده از پمپ یا ابزار ترکشن برای افزایش طول
جلکینگ
جلکینگ یک روش مشابه ماساژ آلت تناسلی است، با این تفاوت که در این فرایند از فشار بیشتری استفاده می‌شود. بسیاری از “راهنماها” امروزه توصیه می‌کنند که ابتدا صبر کنید تا نعوظ آلت تناسلی به حالت انتصاب برسد، سپس از روغن یا مواد لیزینگی مشابه استفاده کنید. سپس با استفاده از دستان خود، فشار بیشتری را در نزدیکی انتهای آلت تناسلی (نزدیک به استخوان لگن) اعمال کنید و دستان خود را با فشار تا انتهای آلت به سمت بالا بکشید، تقریباً مثل اینکه می‌خواهید آن را بدوشید.
اگر جلکینگ به درستی انجام شود، ممکن است طول و قطر آلت تناسلی افزایش یابد. اما یکی از مشارکت‌کنندگان ادعا کرده است که از روش جلکینگ استفاده کرده ولی طول و قطر آلت وی افزایش نیافته است.
لطفا توجه داشته باشید که انجام جلکینگ به صورت نادرست ممکن است باعث کبودی شده و مشکلاتی در نعوظ (مانند اختلال نعوظ) ایجاد کند و در انحنای آلت تناسلی نیز ناهنجاری به وجود آورد. بنابراین، قبل از انجام هر گونه روشی برای افزایش اندازه آلت تناسلی، بهتر است از یک متخصص مشورت بگیرید.
جراحی افزایش طول آلت مردان
مطابق با نظرسنجی سال ۲۰۱۵، جراحی بزرگ کردن آلت تناسلی مردان هنوز یکی از جراحی‌های زیبایی مورد علاقه مردان پس از جراحی‌های کاهش چربی است. چندین روش جراحی برای این منظور وجود دارد مانند ایمپلنت‌ها، تزریق چربی و جراحی پلاستیک.
با جراحی پلاستیک احتمالاً می‌توان طول آلت تناسلی را ۳.۸ سانتی‌متر و قطر آن را تا ۶.۳۵ سانتی‌متر افزایش داد. تزریق چربی نیز یک روش سریع و کم تهاجمی برای دست‌یابی به این اهداف است که در این عمل، چربی‌های قسمت‌های دیگر بدن بیمار برداشته شده و در آلت تناسلی تزریق می‌شود. این کار باعث افزایش جزئی و کمتر از ۲.۵ سانتی‌متر در طول آلت شده ولی حدود ۲ و ۵ سانتی‌متر می‌تواند قطران را افزایش داده و باعث سنگین‌تر شدن آلت تناسلی نیز می‌شود.
یک روش جراحی کم تهاجمی دیگر نیز وجود دارد که می‌توان برای مردانی که کیسه بیضه آن‌ها بالاتر از لوله آلت آن‌ها قرار دارد به کار برد. در این روش، کیسه بیضه برداشته شده و دوباره در قسمت پایین‌تر به بدن متصل می‌شود و مشابه عمل جراحی قبلی، فقط قسمت بیشتری از آلت تناسلی بدون این که اندازه آن واقعاً بزرگ شده باشد دیده می‌شود.
روش بحث‌برانگیز دیگر، افزایش قطر آلت تناسلی است که در آن از تزریق چربی، پیوند بافت و ایمپلنت‌ها استفاده می‌شود. بسیاری از عمل‌های جراحی که برای افزایش طول آلت تناسلی یا قطران انجام می‌شوند با خطرات بیشتری نظیر آسیب‌دیدگی عصب‌ها، کاهش حساسیت، مشکلات نعوظ و ایجاد بافت اسکار نسبت به عمل کاشت پروتز همراه هستند که ممکن است باعث کوتاه‌تر شدن آلت تناسلی حتی نسبت به قبل از انجام عمل جراحی نیز شوند.
کاهش وزن و اصلاح کردن
این مسئله ارتباطی با طول واقعی آلت تناسلی ندارد، اما آلت ممکن است در زمانی که از بالا به آن نگاه می‌کنید نسبت به زمانی که از روبرو یا پهلو دیده می‌شود، کوچک‌تر به نظر برسد. عدم قدرت دیدن آلت تناسلی خود می‌تواند باعث شود که فکر کنید اندازه واقعی آن، هم از نظر شما و هم از نظر شریک جنسیتان، کوچک‌تر از اندازه طبیعی است. علاوه بر این، اضافه وزن و چاقی می‌توانند علاوه بر کاهش اندازه قابل رؤیت، مشکلات جنسی دیگری را نیز ایجاد کنند. برخی از این مشکلات عبارتند از:
- پایین آمدن اعتماد به نفس: وزن اضافی احتمالاً باعث کاهش اعتماد به نفس می‌شود و می‌تواند بر دیدگاه مردان نسبت به خودشان (و آلتشان) تأثیر داشته باشد همچنین ممکن است باعث افزایش احتمال ابتلا به اضطراب و افسردگی شود که احتمالاً بر عملکرد آن‌ها نیز تأثیر منفی دارد. اگر شریک جنسی شما ارضا نشود، ممکن است فکر کنید که این به اندازه آلت تناسلی مربوط بوده است.
- کاهش قدرت و بنیه بدنی: بیشتر مردان قبول دارند که سلامت عمومی آن‌ها با افزایش وزنشان کاهش می‌یابد. هر کیلو اضافه وزن در سیستم قلبی و عروقی باعث کاهش عملکرد آن‌ها شده و توانایی‌های جسمی که برای انجام فعالیت‌های جنسی مورد نیاز است را کاهش می‌دهد.
- مشکلات پوستی: زمانی که چین و چروک‌های پوست نمایان می‌شوند، احتمال بروز مشکلات پوستی با وجود چین و چروک‌ها و تعریق در این قسمت‌ها افزایش می‌یابد و این می‌تواند مشکلات متعددی نظیر برفک، تینئا کروریس و افروختگی کشاله ران را برای خود آلت تناسلی نیز به وجود آورد.
- از دست دادن احساس: بیش از ۴۰۰۰ عصب در انتهای آلت تناسلی وجود دارد و زمانی که چربی‌های اضافی بر این عصب‌ها فشار وارد می‌کنند، باعث از دست رفتن احساس شده و در فعالیت‌ها و لذت جنسی فرد اختلال ایجاد می‌کند.
- مشکلات گردش خون: وزن اضافی یکی از دلایل شناخته‌شده مشکلات گردش خون است اما فقط قلب نیست که از این مشکل آسیب می‌بیند. در صورتی که چربی زیادی در بدن وجود داشته باشد، ممکن است جریان خون آلت تناسلی مردان نیز کاهش یافته و باعث بروز اختلالات نعوظ یا نعوظ ناقص شود.
مصرف دارو برای افزایش اندازه آلت تناسلی مردان
تقریبا ۱۸.۴ درصد از مردان بالای ۲۹ سال، در یک زمانی از زندگی‌شان با مشکلات نعوظ مواجه می‌شوند. این مشکل معمولا نشانه بیماری نیست ولی می‌تواند عوامل مختلفی داشته باشد. برخی از مردان ممکن است از داروهای مرتبط با این مشکل بهره ببرند اگر این موضوع باعث افزایش عملکرد جنسی و اعتماد به نفس آن‌ها شود.
در بازار دو داروی معروف برای مردان به منظور مقابله با این مشکلات وجود دارد: سیالیس و ویاگرا. هر دو این داروها می‌توانند به مردان کمک کنند تا نعوظ قوی و بلند مدتی داشته باشند، اما تفاوت‌هایی در زمان شروع اثربخشی و مدت زمانی که این داروها در بدن باقی می‌مانند وجود دارد.
واکنش هر فرد به این داروها متفاوت است و اثربخشی آن‌ها به نوع غذایی که همراه آن‌ها مصرف می‌شود بستگی دارد. به عنوان مثال، مصرف غذاهای پرچرب ممکن است زمان جذب دارو را افزایش دهد. ویاگرا معمولا سریع‌تر اثر می‌کند و اثر آن تا یک ساعت پس از مصرف دارو ادامه می‌یابد در حالی که سیالیس نیاز به زمان بیشتری برای اثر نشان دادن دارد، حدود دو ساعت پس از مصرف. ادعا می‌شود که اثر سیالیس بلند مدت تر است و تا ۳۶ ساعت پس از مصرف توانایی نعوظ را افزایش می‌دهد، در حالی که ویاگرا تا ۵ ساعت این توانایی را افزایش می‌دهد. انتخاب مناسب بین این داروها برای هر فرد به عوارض جانبی آن‌ها بستگی دارد.
داروهای طبیعی
داروهای طبیعی متعددی برای درمان این مشکل وجود دارند اما غالباً این داروها برای درمان مشکلات نعوظ به کار برده می‌شوند تا افزایش طول آلت تناسلی.
- جنسینگ پاناکس: اثبات شده است که مصرف جنسینگ قرمز در کمک به درمان اختلال نعوظ بسیار اثربخش است. در حال حاضر تحقیقات بیشتری در مورد این که چگونه مصرف جنسینگ قرمز به درمان اختلال نعوظ کمک می‌کنند در حال انجام است اما تاکنون، مشخص شده است که مقداری بین ۶۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی‌گرم مصرف روزانه این ماده به بهبودی عملکرد ریه‌ها و گردش جریان خون کمک می‌کند بنابراین مردان می‌توانند این مقدار جینسینگ قرمز مصرف کنند.
- گل روسولیا: در یک مطالعه محدود که بر روی ۳۵ مرد انجام شد، ۲۶ نفری که به آن‌ها این ماده داده شد، عملکرد جنسی بسیار بهتری پیدا کردند، انرژی آن‌ها افزایش یافت و احساس خستگی آنان برطرف گردید. تحقیقات بیشتری در مورد اثربخشی و اطمینان از مصرف این ماده در حال انجام است.
- دهیدروپیاندروسترون (DHEA): دی‌هیدرواپیاندرواسترون (DHEA) یک هورمون طبیعی است که در غدد بالای کلیه تولید می‌شود و سطح آن در بدن مردان با اختلال نعوظ کاهش می‌یابد. یک مطالعه کوچک بر روی ۴۰ مرد صورت گرفت که به نیمی از آن‌ها مکمل DHEA و به نیمی دیگر داروی نقابل (بی‌اثر) تجویز شد. نتایج نشان داد که افرادی که مکمل DHEA دریافت کرده بودند، در مقایسه با افرادی که داروی نقابل مصرف کرده بودند، بهبود قابل توجهی در اختلال نعوظ خود داشتند. استفاده از DHEA به عنوان یک درمان برای افراد مبتلا به اختلال نعوظ در دیابت مفید است، با این حال، نیاز به تحقیقات بیشتر درباره عوارض جانبی و اطمینان از ایمنی مصرف این دارو وجود دارد که در حال حاضر در حال انجام است.
- طب سوزنی: نتایج با این روش درمانی ترکیب می‌شوند اما احتمال اثر مثبتان بیشتر است. یک مطالعه که در سال ۱۹۹۹ انجام شد مشخص گردید که اختلال نعوظ و عملکرد جنسی ۳۹ درصد افراد پس از دریافت طب سوزنی بهبود یافت. در یک مطالعه که پس از آن در سال ۲۰۰۳ انجام شد معلوم شد که نتایج حاصله در ۲۱ درصد افراد مثبت بود اما اگر این کار توسط یک متخصص انجام شود با خطرات احتمالی کمتری همراه بوده و یک روش امیدوارکننده برای درمان اختلال نعوظ محسوب می‌شود.
درمان مشکلات و بیماری‌های زمینه‌ای
کوچک بودن آلت مردان و ابتلا به اختلالات نعوظ ممکن است دلایل متعددی داشته باشد اما باید هر گونه بیماری یا مشکل زمینه‌ای که باعث ابتلا به این مشکلات می‌شوند را نیز تحت درمان قرار داد.
در بسیاری از موارد، اختلال نعوظ دلال جسمی دارد که برخی از آن‌ها عبارتند از:
- بیماری‌های قلبی
- کلسترول بالا یا فشار خون بالا
- دیابت
- چاقی
- اختلالات خواب
- عوامل روانی مختلف مانند افسردگی، استرس یا مشکلات ارتباطی نیز ممکن است باعث کاهش یا عدم لذت جنسی می‌شوند. در این صورت شما باید به دنبال درمان این مشکلات باشید.
- مصرف تنباکو نیز باعث انقباض عروق خونی می‌شوند بنابراین ترک سیگار نیز یک روش ساده است تا بفهمید که آیا این مورد نیز باعث بروز مشکلات شما بوده است یا نه.
اگر احساس می‌کنید هر یک از این علائم جسمی یا روانی ذکرشده، علت اختلال نعوظ شما هستند با پزشک خود مشورت کنید.
