ملاسما، یک اختلال در رنگ‌دانه‌های سلول‌های پوستی است که باعث ایجاد لکه‌های تیره‌ای روی پوست می‌شود. این لکه‌ها معمولاً در صورت ظاهر می‌شوند و دارای لبه‌های مشخصی هستند. افزایش تولید ملانین (رنگ‌دانه‌های قهوه‌ای) در پوست، عامل اصلی بروز ملاسما است. یکی از ویژگی‌های مشخص این بیماری، وجود لکه‌های تیره با حاشیه‌های واضح است و در کل روی پیشانی، لب بالایی و بینی قرار دارند. عوامل متعددی می‌توانند به شدت این بیماری تسریع کنند، از جمله بارداری، بیماری‌های هورمونی، مصرف داروها، عوامل ژنتیکی و انتشار در معرض نور خورشید.
ملاسما یک بیماری پوستی مزمن و مزاحم است که تاکنون درمان قطعی برای آن پیدا نشده است. داشتن لکه‌های قهوه‌ای تیره روی صورت که تیره‌تر از رنگ طبیعی پوست بدن باشند، می‌تواند منجر به احساس خجالت شود، به خصوص در زمان‌های اجتماعی. اگرچه ملاسما می‌تواند در مردان و زنان رخ دهد، اما تعداد زنان مبتلا به آن بیشتر است. این بیماری در زنان در سنین ۲۰ تا ۵۰ سالگی رایج‌تر است.
علل لک‌های صورت (ملاسما)
علت دقیق بروز ملاسما یا لک‌های صورت هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما عوامل متعددی وجود دارند که ممکن است نقش مهمی در ایجاد این مشکل داشته باشند.
یکی از این عوامل، ژنتیک است. استعداد ژنتیکی فرد و نوع پوست او می‌تواند در توسعه ملاسما تأثیرگذار باشد. به عنوان مثال، افراد با پوست تیره‌تر و زیتونی رنگ، احتمال بیشتری برای بروز ملاسما دارند.
عوامل هورمونی نیز می‌توانند نقشی در ایجاد ملاسما داشته باشند. مصرف قرص‌های ضد بارداری یا استفاده از روش‌های جایگزین درمان با هورمون (HRT) می‌تواند باعث بروز لک‌های صورت شود. همچنین، در طول دوره بارداری، ملاسما ممکن است ظاهر شود که به آن “ماسک حاملگی” معروف است.
افراد مبتلا به بیماری‌های تیروئیدی نیز ممکن است احتمال بیشتری برای بروز ملاسما داشته باشند.
قرار گرفتن در معرض نور خورشید نیز می‌تواند یکی از عوامل اصلی بروز ملاسما باشد، به ویژه در افرادی که ژنتیکی برای این بیماری آسیب‌پذیر هستند. تجمع رنگ‌دانه‌ها در ملاسما معمولاً در ماه‌های تابستان افزایش می‌یابد و لکه‌ها تیره‌تر می‌شوند.
درمان لک‌های صورت (ملاسما)
لایه‌برداری شیمیایی
یکی از روش‌های درمان ملاسما، لایه‌برداری شیمیایی است. این روش برای بهبود ظاهر پوست صورت، گردن یا دست‌ها استفاده می‌شود. در این روش، یک محلول شیمیایی بر روی پوست مالیده می‌شود که باعث پوسته پوسته شدن و در نهایت ریزش پوست می‌شود. پوست جدید و ترمیم‌شده نسبت به پوست قبلی نرم‌تر است و چین و چروک کمتری دارد. همچنین، پوست جدید به طور موقت نسبت به خورشید حساس‌تر است.
سه نوع اصلی لایه‌برداری شیمیایی برای از بین بردن لک صورت وجود دارد:
لایه‌برداری سطحی
در این نوع لایه‌برداری از اسید آلفا هیدروکسی و دیگر اسیدهای ملایم استفاده می‌شود تا فقط به لایه بیرونی پوست نفوذ کند و به آرامی آن را پوسته پوسته کند. این نوع درمان برای بهبود ظاهر رنگ‌رفتگی ملایم و سختی پوست و همچنین نو کردن پوست صورت، گردن، سینه یا دست‌ها استفاده می‌شود.
لایه‌برداری متوسط
برای نفوذ به لایه‌های بیرونی و میانی پوست و از بین بردن سلول‌های پوستی آسیب‌دیده از گلیکولیک یا اسید تری کلرواستیک استفاده می‌شود. این نوع درمان برای بهبود لکه‌های سنی، چین و چروک و خطوط ظریف، کک مک‌ها و رنگ‌رفتگی متوسط پوست استفاده می‌شود. این روش درمانی برای نرم کردن پوست زبر و درمان تومورهای سرطانی پوست مانند کراتوز اکتینیک (ضایعات پیش از سرطان) نیز استفاده می‌شود.
لایه‌برداری عمیق
برای نفوذ عمیق به لایه‌های میانی پوست و حذف سلول‌های پوستی آسیب‌دیده از اسید تریکلروراکتیک استفاده می‌شود. این روش درمانی خطوط متوسط پوست، لکه‌های سنی، کک مک‌ها و جای زخم‌های سطحی را از بین می‌برد. این روش روی صورت و تنها یک بار می‌تواند انجام شود.
پوست خراشی
پوست خراشی یا خراشاندن سطح پوست به منظور از بین بردن جای زخم، جوش و سایر تغییرات پوستی، یک روش است که با استفاده از برس سیمی یا چرخ لوزی شکل با لبه‌های زبر، انجام می‌شود. این روش به منظور از بین بردن لایه بالایی پوست و صاف کردن آن استفاده می‌شود. در ناحیه‌ای که پوست خراش می‌شود، پوست جدیدی رشد می‌کند. اغلب این روش برای درمان مشکلات پوست صورت استفاده می‌شود.
لیزر
در این روش درمانی برای بهبود ظاهر پوست یا درمان نقص جزئی صورت از لیزر استفاده می‌شود. لیزر لایه‌هایی از پوست را از بین می‌برد.
دو نوع از رایج‌ترین انواع لیزر عبارتند از:
- دی اکسید کربن (CO2)- این نوع لیزر برای درمان چین و چروک، جای زخم، زگیل و دیگر عارضه‌ها استفاده می‌شود.
- اربیوم- این نوع لیزر برای حذف چین و چروک و خطوط سطحی و نسبتاً عمیق صورت، دست‌ها، گردن و سینه استفاده می‌شود. لیزر اربیوم نسبت به لیزر دی اکسید کربن عوارض جانبی کمتری دارد.
عوارض لیزر
- ورم کردن
- احساس سوزش
- خارش
- باقی ماندن جای زخم
- مشکل تجمع رنگ‌دانه‌ها
- عفونت
- برآمدگی به علت انسداد غده‌های عرق
موارد کاربرد لیزر
- جای جوش
- جای زخم ناشی از عمل جراحی، بعد از عمل، تصادف و …
- خطوط کششی
- منافذ و سوراخ‌های بزرگ
- چین و چروک
- خال و لکه‌های ناشی از سن یا نور خورشید
- ملاسما / لکه‌های پوست صورت و دست (ماسک حاملگی)
- تغییر رنگ و تجمع رنگ‌دانه‌ها در بافت‌های پوست به صورت ناجور
- خطوط ریز دور چشم
- بافت نامنظم پوست
- کراتوز اکتینیک (ضایعات پیش از سرطان)
مزایای درمان با استفاده از لیزر فرکشنال چیست؟
- به پوست ظاهری صاف‌تر و تازه‌تر می‌دهد.
- بافت و رنگ پوست را بهبود می‌بخشد.
- چین و چروک اطراف چشم‌ها و لب‌ها را کاهش می‌دهد.
- ظاهر جای جوش و جای عمل جراحی را بهبود می‌بخشد.
- ضایعات پوستی ناخواسته مانند برآمدگی‌ها و توده‌ها را از بین می‌برد.
- تجمع رنگ‌دانه‌های پوستی را کاهش می‌دهد.
لیزر فرکشنال چگونه کار می‌کند؟
لیزر فرکشنال، با استفاده از یک پرتو لیزری دقیق، هزاران نقطه میکروسکوپی و ریز پوست را هدف قرار می‌دهد و به عمق پوست، جایی که آسیب آغاز شده است، نفوذ می‌کند. این روش درمانی توانایی تحریک ترمیم بدن را دارد تا پوست آسیب‌دیده را با پوست سالم و جدید جایگزین کند. این تکنولوژی منحصر به فرد تنها سلول‌های آسیب‌دیده را هدف قرار می‌دهد و سلول‌های سالم پوست را دست‌نخورده باقی می‌گذارد تا فرایند ترمیم و بهبود را تحریک کند. این روش درمانی، نسبت به روش درمانی بازسازی کل صورت، به دوره نقاهت و زمان استراحت کمتری نیاز دارد.
پس از روش درمانی لیزر فرکشنال چه اتفاقی می‌افتد؟
پس از انجام روش درمانی لیزر فرکشنال، سطح پوست نرم‌تر، روشن‌تر و هموارتر می‌شود. نتایج نهایی در طی ۳ تا ۶ ماه بعد از درمان اولیه آشکار می‌شود، زمانی که لایه‌های عمیق‌تر پوست بهبودی کامل یافتند.
من به چند جلسه درمان با لیزر فرکشنال نیاز دارم؟
تعداد جلسه درمانی که شما برای به دست آوردن نتایج مطلوب نیاز خواهید داشت به نوع پوست شما، نوع بیماری پوستی که تحت درمان قرار گرفته و واکنش پوست شما به درمان بستگی دارد.
