گرفتگی بینی و کیپ شدن بینی می‌تواند بر کیفیت زندگی افراد تأثیر قابل توجهی داشته باشد و به عنوان یک منبع اصلی ناراحتی عمل کند. این مشکل می‌تواند به علت خرخر کودکان و بزرگسالان، مشکلات تنفسی، سردرد، آبریزش بینی و موارد مشابه ایجاد شود. برای رفع این عوارض، مراجعه به یک پزشک متخصص در این زمینه ضروری است. پزشک با دقت شما را معاینه می‌کند و بسته به نیازهای شما، یک روش درمانی مناسب را تجویز می‌کند. از اهمیت مراجعه به پزشک و دریافت مشاوره حرفه‌ای در این زمینه غافل نشوید.
اگر از گرفتگی بینی رنج می‌برید و این عارضه بر روی تنفس شما تأثیر گذاشته و موجب اختلال در عملکرد بینی شده است، باید تحت عمل جراحی گرفتگی بینی قرار بگیرید. متخصصین ما در کلینیک زیبایی رازی بینی شما را معاینه کرده و علت اصلی ایجاد آن را مشخص می‌کنند تا بتوانند بهترین روش جراحی را به شما پیشنهاد کنند.
به منظور کسب اطلاعات بیشتر در خصوص گرفتگی بینی و درمان آن و یا تعیین وقت قبلی در کلینیک رازی می‌توانید با شماره تلفن ۰۲۱۸۸۳۳۴۰۲۹ و۰۲۱۸۸۳۳۳۲۵۹ تماس حاصل فرمایید.
علل
ساختارهای متعددی در بینی وجود دارند که ایجاد مشکل در آن‌ها می‌تواند باعث گرفتگی بینی شده و درمان هر یک از این عارضه‌ها، تنفس را تسهیل خواهد کرد:
- انحراف بینی
- بدشکلی بینی
- تنگی مجاری بینی
- خارهای استخوانی درون بینی
- سوراخ بودن پره‌ی بینی
درمان گرفتگی بینی
کوچک کردن شاخک‌های بینی
این روش درمانی زمانی انجام می‌شود که شاخک بینی بزرگ و متورم شده و به نتیجه مجاری هوا درون بینی را مسدود می‌کند. بیشتر افراد قبل از انجام این عمل، از درمان با اسپری‌های موضعی و ضد گرفتگی استفاده می‌کنند و اگر این روشها نتیجه مطلوبی نداشته باشند، عمل کوچک کردن شاخک بینی ضروری می‌شود.
برای کوچک کردن بافت شاخک مورد استفاده، تکنیک‌های متعددی وجود دارد. یکی از روش‌هایی که در مطب انجام می‌شود، استفاده از یک فناوری به نام “Coblation” است. در این روش، یک سوزن فلزی نازک وارد شاخک بینی می‌شود و با انرژی دادن به آن، بافت را کوچک می‌کنند. بیمار در طول این درمان از بی‌حسی موضعی استفاده می‌کند که غشای بینی را بی‌حس می‌کند. زمانی که بافت مورد نظر بی‌حس شد، یک پروب کوچک در عمق بافت شاخک قرار داده می‌شود و انرژی منتقل شده توسط آن باعث کوچک شدن بافت‌ها خواهد شد. آثار این روش معمولاً بلافاصله پس از درمان قابل‌مشاهده هستند.
این روش معمولاً در اتاق عمل انجام می‌شود و شامل ایجاد یک برش کوچک در جلوی شاخک است. سپس یک ابزار کوچک وارد شاخک می‌شود و با استفاده از اندوسکوپ و ابزارهای مخصوص، بافت‌های نرم درون شاخک با دقت برداشته می‌شوند. این کار به‌گونه‌ای انجام می‌شود که پوشش ظریف بینی هیچ آسیبی نمی‌بیند و بافت‌های نرم اضافی حذف می‌شوند. همچنین، بخش استخوانی شاخک به‌آرامی شکسته و شکل داده می‌شود تا گذر هوا در بینی آسان‌تر شود.
هر دو روش انجام شده به‌آسانی قابل‌تحمل بوده و درد کمی را پس از جراحی به همراه خواهند داشت. بیشتر افراد پس از درمان نیازی به داروهای مسکن ندارند و می‌توانند بلافاصله پس از انجام جراحی به فعالیت‌های عادی خود بازگردند.
سپتوپلاستی
سپتوپلاستی یکی از جراحی‌های رایج است که معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود و اغلب همراه با روش‌های دیگری مانند کوچک کردن شاخک یا رینوپلاستی انجام می‌شود.
هدف اصلی از این جراحی، تغییر شکل دادن به غضروف و استخوان‌های کج شده در تیغه میانی بینی است. با انجام تغییرات دقیق در تیغه، مسیرهای هوایی باز می‌شود و هر گونه مشکل گرفتگی در بینی برطرف می‌شود. همچنین، بسته به ناحیه انحراف تیغه بینی، ممکن است غضروف و استخوان تیغه برداشته شوند تا جریان هوا بهتری برقرار شود. تا جایی که مقدار کافی غضروف و استخوان برای محافظت از بینی باقی است، برداشتن این اجزا خطری ندارد. یک برش کوچک در داخل بینی ایجاد می‌شود تا جراح این اجزا را برداشته و به پوشش بینی آسیب نزند. سپس این بریدگی با بخیه‌های جذبی بسته می‌شود که با گذر زمان از بین می‌رود. ممکن است این بخیه‌ها در ابتدا قابل مشاهده باشند، اما با گذر زمان ناپدید می‌شوند. در برخی موارد، پزشک ممکن است یک “استنت” را درون بینی بخیه‌زده قرار دهد تا تیغه بینی به شکل مستقیم‌تر بهبود یابد، اما این ممکن است با ناراحتی همراه باشد. این استنت معمولاً در مراجعات اولیه پس از جراحی برداشته می‌شود.
ترمیم دریچه‌ی داخلی بینی
ترمیم دریچه بینی به صورت یک روش درمانی متنوع می‌تواند از جراحی‌های ساده تا عمل‌های پیچیده و متنوعی شامل شود و برخی از این روشها نیاز به تجربه و مهارت یک جراح پلاستیک صورت دارند. هدف اصلی این روش درمانی، بازکردن دریچه‌های داخلی بینی و تقویت ساختارهای حمایتی آن است. روش‌های مختلفی برای انجام این کار وجود دارد.
بیشتر این روشها نیازمند درمانی شدیدتر نسبت به کم‌کردن شاخک یا سپتوپلاستی هستند. به همین دلیل، زمان لازم برای بهبودی پس از این روشها بیشتر است و ممکن است تورم و درد بیشتری نسبت به سپتوپلاستی رخ دهد. در اکثر موارد، استفاده از غضروف برای تقویت بینی ضروری است و می‌توان غضروف را از مناطقی مانند تیغه بینی، گوش و در موارد نادر از دنده‌ها برداشت کرد.
دو روش اصلی برای درمان عبارتند از: رینوپلاستی باز و بسته
- در رینوپلاستی باز (جراحی باز بینی)، برش‌ها در درون بینی و همچنین بر روی یک پل کوچک از بافت‌های نرم در پایین بینی ایجاد می‌شود. سپس بافت‌های نرم بینی برداشته شده و ساختارهای حمایت‌کننده‌ی استخوانی و غضروفی نمایان می‌شوند. این امر به جراح این اجازه را می‌دهد تا با دقت تمام، غضروف را دستکاری و تقویت کند. عیب اصلی این روش، بالا بودن میزان تورم بینی پس از انجام عمل است ولی می‌توان با بستن بینی و استفاده از یخ بر روی آن، از این عوارض جلوگیری کرد.
- در رینوپلاستی بسته (جراحی بسته بینی)، بریدگی‌ها تنها در درون بینی ایجاد می‌شوند. در این روش هم مثل رینوپلاستی باز از این بریدگی‌ها برای قرار دادن غضروف و ساختارهای حمایتی در محل‌های موردنظر استفاده می‌شوند. این روش از نظر تکنیکی ممکن است چالش‌برانگیزتر باشد چرا که غضروف‌ها به‌طور کامل قابل مشاهده نیستند. با این‌حال در صورتی‌که این عمل توسط فرد ماهر انجام شود نتایج دو روش یکی خواهند بود.
جراحی آندوسکوپی سینوس
جراحی آندوسکوپی سینوس عملی است که در آن جراح سینوس فعالیت و عملکرد طبیعی سینوس را بازسازی کرده و برخی از علل ایجاد کیپ شدن بینی را با مدت زمان بهبودی کمتری نسبت به جراحی معمول درمانی می‌کند. این جراحی پیشرفته با استفاده از یک اندوسکوپ انجام می‌شود. آندوسکوپ دوربین کوچکی است که به درون مجاری بینی فرد وارد شده و بدون نیاز به ایجاد هر گونه بریدگی، تصویری با وضوح بالا به جراح ارائه می‌دهد.
عمل پولیپ
عمل پولیپ یا پولیپکتومی یک عمل جراحی است که پولیپ‌های بزرگ شده در سطح پوشش درونی بینی را از بین می‌برد تا احتقان بینی رفع شده و از ایجاد سینوزیت مجدد نیز جلوگیری شود.
بهبودی و نتایج
فرآیند بهبودی پس از درمان و رفع گرفتگی بینی مشابه فرآیند بهبودی پس از انجام رینوپلاستی است. در ابتدا، شما ممکن است با تورم و کبودی روبرو شوید. با کاهش این عوارض، بهبودی در وضعیت مجاری هوایی به طور قابل توجهی قابل مشاهده خواهد بود. بسیاری از افراد تغییرات این عمل را بلافاصله تجربه می‌کنند، در حالی که برخی دیگر باید در طی دوره بهبودی خود منتظر بوده و نتایج درمان را مشاهده کنند.
