پروتز سینه یکی از انواع عمل‌های جراحی زیبایی است که در آن برای بزرگتر کردن سینه، یک پروتز در سینه قرار می‌گیرد. این جراحی همچنین ممکن است برای بازسازی سینه انجام شود.
در جراحی بازسازی سینه، از پروتزها به منظور دستیابی به اهداف زیر استفاده میشود.
- باز گرداندن حجم پستان پس از کاهش وزن یا بارداری و شیردهی
- متقارن سازی سینه‌های نامتقارن
- بازسازی پستان پس از جراحی ماستکتومی (برداشتن پستان یا آسیب دیدگی آن)
نوع و اندازه پروتز به چندین عامل بستگی دارد از جمله میزان افزایش سایز دلخواه، آناتومی پستان، ضخامت پوست و کشش آن و نوع بدن.
چیزهایی که باید قبل از عمل پروتز پستان در نظر بگیرید
قبل از انتخاب جراحی پروتز سینه، باید موارد زیر را در نظر بگیرید:
افزایش اندازه سینه تنها به تنهایی مشکل افتادگی سینه را حل نمی‌کند. در برخی موارد، عمل لیفت پستان (جراحی برای از بین بردن پوست سست و اضافی که معمولاً باعث تغییر موقعیت نوک سینه میشود) نیز لازم است. همچنین، پروتزهای سینه ممکن است تأثیری بر توانایی شیردهی شما داشته باشند.
پروتز سینه به صورت دائمی نیست و ممکن است در آینده نیاز به جراحی مجدد برای جایگزینی یک یا هر دو پروتز وجود داشته باشد. همچنین، پس از گذاشتن پروتز، هیچ تضمینی درباره مدت زمان عمر آن وجود ندارد. تحقیقات نشان می‌دهد که خطر وقوع مشکلات حدود ۸ تا ۱۰ سال پس از عمل جراحی افزایش می‌یابد. بنابراین، قدرت برنامه‌ریزی برای جایگزینی پروتزها را هر ۱۰ سال یکبار در نظر بگیرید.
اطلاعاتی که از یک پزشک متخصص دیگر در مورد جراحی پروتز سینه بدست می‌آورید، نیز بسیار حائز اهمیت است. قبل از تصمیم‌گیری در مورد انجام عمل جراحی پروتز سینه، سعی کنید تا حد امکان اطلاعات لازم را جمع‌آوری کنید و با پزشک مشورت کنید.
وضعیت پزشکی کنونی و جراحی پروتز سینه
اگر قصد جراحی پروتز سینه را دارید، باید وضعیت پزشکی کنونی خود را با پزشک در میان بگذارید. این امر شامل بحث و گفت و گو درباره موارد زیر است:
- سلامت جسمانی خود: تمامی اطلاعات مربوط به سلامت جسمانی خود، از جمله سابقه پزشکی قبلی مانند بیماری‌ها، جراحی‌ها، ایمن سازی با واکسیناسیون و وضعیت جسمانی فعلی (که شامل رژیم غذایی و ورزش می‌باشد) را با پزشک در میان بگذارید. در این زمان پزشک می‌تواند فشار خون، دمای بدن، ضربان / ریتم قلب، اشباع اکسیژن و میزان تنفس را بررسی کند.
- سلامت روانی خود: هرگونه بیماری یا مشکلات روانی و وضعیت معالجه آنها را به پزشک اطلاع دهید.
- داروهایی که در حال حاضر استفاده می‌کنید، از جمله ویتامین‌ها و مکمل‌ها از این قاعده مستثنی نیستند.
- واکنش گذشته خود به داروها
- هر گونه آلرژی که دارید
در نتیجه این بحث، پزشک شما قادر خواهد بود خطرات و عوارض احتمالی عمل جراحی برای شما را ارزیابی کند. آنها همچنین می‌توانند شرایط لازم برای آمادگی قبل از جراحی را به شما اطلاع دهند تا از بهبودی راحت پس از عمل جراحی، اطمینان حاصل کنید.
انواع مدل پروتز سینه
از آن جا که درباره سبک گذاشتن پروتز، چندین گزینه برای شما وجود دارد، مهم است که درباره گزینه انتخابی خود با پزشک جراح صحبت کنید.
سطح پروتز
پروتزهای موجود برای بیماران جراحی پروتز سینه، از نظر سطح خود دو نوع هستند: دارای جدار صاف و جدال زبر. پروتزهای زبر دارای برجستگی‌های کوچکی در سطح خود هستند. این پروتزها به امید کاهش خطر انقباض کپسولی که یکی از عوارضی است که پس از جراحی پروتز در برخی از زنان ایجاد میشود، ساخته شده‌اند. پروتزهای صاف به جای آن که دارای سطح ناهموار باشند سطح صافی دارند بسیاری از جراحان پروتزهای صاف را برای داشتن سطح صاف‌تر و احساس طبیعی‌تری که منتقل می‌کنند، ترجیح می‌دهند.
پرکننده‌ها
خانم‌ها می‌توانند انتخاب کنند که از پروتزهای پر شده با ژل سیلیکون فشرده یا سالین (محلول آب نمک) استفاده کنند. هر دو نوع پروتز در جراحی پروتز پستان استفاده می‌شوند. در مقابل پروتزهای سیلیکونی قبل از سال ۱۹۹۰ که عمدتاً با مایعات پر می‌شدند، پروتزهای مدرن با ژل سیلیکونی که دارای استحکام “آدامس خرسی” هستند، پر می‌شوند. اگرچه هیچ شواهدی درباره اینکه استفاده از سیلیکون می‌تواند منجر به بیماری یا آسیب در بدن انسان شود، وجود ندارد، اما برخی از زنان ترجیح می‌دهند پروتزهایشان با سالین پر شوند. در صورت پارگی پوست خارجی پروتز (که بسیار نادر و غیرمعمول است)، سالین که محلول آب نمک است، به صورت بیولوژیکی در بدن جذب میشود و پروتز خالی میشود. اما سیلیکون به صورت بیولوژیکی تخریب نمی‌شود، بنابراین بسیار کم اتفاق می‌افتد که زنان تغییر در پروتز سیلیکونی خود را متوجه شوند و به همین دلیل، سازمان FDA (اداره غذا و دارو) توصیه می‌کند که MRI دوره‌ای برای تأیید سلامتی و صحت ایمپلنت‌های پر شده با سیلیکون انجام شود. جراحان و بیماران توافق دارند که ایمپلنت‌های پر شده با سالین، حس راحتی و طبیعی بیشتری که ایمپلنت‌های پر شده با سیلیکون دارند، را ندارند.
پروتزهای سینه در دو شکل اشکی شکل یا مدور وجود دارند. به طور کلی ایمپلنت‌های مدور یا گرد، برای مطابقت با شکل طبیعی پستان بهترین هستند و نتایج مطلوبی را به خانم‌ها ارائه می‌کنند. پروتزهای اشک مانند یا سفارشی را می‌توان برای خانم‌هایی که طی یک عمل جراحی قبلی قسمت‌هایی از پستان خود را از دست داده‌اند، به کار برد؛ مانند بازسازی سینه پس از عمل ماستکتومی. ایمپلنت‌های گرد ممکن است به شکل صاف یا زبر باشند؛ در حالیکه ایمپلنت های دیگر همیشه زبر هستند.
قرار دادن پروتز
پروتزها را می‌توان پشت بافت سینه، زیر پوست یا پشت عضلات پکتوریس قفسه‌ی سینه قرارداد. حدود ۷۵% از افزایش حجم، در سطح زیر ماهیچه به دست می‌آید. مطالعات نشان داده‌اند که قرار دادن پروتز زیر عضلات می‌تواند احتمال تشکیل بافت زخم انقباض کپسولی را کاهش داده و امکان انجام راحت‌تر ماموگرافی پس از عمل جراحی را فراهم نماید. گذاشتن پروتز زیر عضلات به طور معمول برای زنانی که لاغر هستند یا خانم‌هایی که امیدوارند افزایش حجم بسیار زیادی را به دست بیاورند، نتایج بهتری را فراهم می‌کند. قرار دادن پروتز از طریق زیر بغل ممکن است برای زنانی که دچار افتادگی سینه هستند، نتایج بهتری فراهم کند.
انواع عمل پروتز سینه
برش از چین زیر سینه یا ساب پکتورال
این روش جراحی برای پروتز سینه شامل ایجاد یک برش در چین زیر پستان است که به جراح امکان کنترل مستقیم بیشتری برای قرار دادن ایمپلنت را می‌دهد. تقریباً ۷۰ تا ۸۰ درصد از جراحی‌های پروتز سینه با استفاده از این روش انجام می‌شوند. این برش باعث میشود تاثیر عمل جراحی بر نواحی تولیدکننده شیر در پستان به حداقل برسد. در صورت بروز عوارض جانبی یا نیاز به جراحی‌های اضافی، از همین نوع برش استفاده میشود.
این روش برای بیماران مسن‌تر یا مادران بسیار مفید است؛ زیرا افزایش سن و بارداری هر دو باعث آویختگی سینه‌ها می‌شوند. این آویختگی طبیعی سینه، باعث میشود در بسیاری از زنان، برش جراحی به خوبی پنهان شود. با این حال، زنان جوان، خانم‌های لاغر یا زنانی که هنوز بچه دار نشده‌اند و هیچ چین یا خطی زیر سینه‌های خود ندارند، ممکن است جای زخم قابل مشاهده‌تری داشته باشند.
در کل، روش برش زیر سینه برای پروتز سینه از جمله روش‌های معمول جراحی است و برای بیشتر بیماران مناسب است. با این حال، قبل از تصمیم‌گیری برای انجام این جراحی، بهتر است با جراح پلاستیک مشورت کنید تا بهترین روش جراحی برای شما را مشخص کنید.
برش زیر بغل
طی این روش جراحی، برشی در زیر بغل یا ناحیه اکسیلا ایجاد میشود و از طریق این برش، ایمپلنت در بالای عضله یا زیر آن قرار می‌گیرد. برخی از جراحان از آندوسکوپی که یک دوربین دارای فیبر نوری است، استفاده می‌کنند تا به آنها در انجام عمل جراحی کمک کند. حدود ۱۰ درصد از جراحی‌های پروتز سینه با استفاده از برش زیربغل انجام می‌شوند. مزیت این روش این است که هیچ زخمی روی پستان وجود نخواهد داشت؛ اما نقطه ضعف بالقوه آن این است که قرار دادن متقارن ایمپلنت تا حدودی مشکل است و اصلاح مشکلات پس از عمل، احتمالاً نیاز به ایجاد برش‌های بیشتری روی پستان دارد. همچنین ممکن است جای زخم‌های بزرگ با پوشیدن لباس بدون آستین، لباس شنا یا هنگام بلند کردن دستها قابل رویت باشد.
برش دور هاله‌های سینه
در این روش جراحی، برش در اطراف نوک پستان ایجاد میشود و زخم در اطراف هاله اطراف پستان محو میشود. از آنجا که برش بسیار نزدیک به نواحی تولید کننده شیر در سینه ایجاد میشود، زنانی که عمل جراحی با استفاده از برش اطراف هاله نوک پستان را انجام می‌دهند، ممکن است پس از عمل جراحی مشکلات بیشتری در شیردهی و حساسیت نوک سینه به دنبال عمل جراحی داشته باشند. این روش جراحی برای زنانی که سینه‌های بسیار کوچک دارند و هیچ چینی زیر سینه آنها وجود ندارد، ترجیح داده میشود.
برش از طریق ناف (TUBA)
یک روش جدید برای انجام جراحی پروتز سینه، استفاده از برش از طریق ناف شکم است. در این روش، یک آندوسکوپی یا دوربین فیبر اپتیک کوچک از طریق برشی که از ناف انجام میشود، وارد تونلی که به ناحیه زیر سینه ایجاد شده است، میشود. سپس ایمپلنت از طریق این تونل قرار می‌گیرد و با استفاده از آب نمک پر میشود. این روش تنها برای پروتزهای سینه پر شده با سالین قابل انجام است. احتمال آسیب دیدن پروتز قرار داده شده با استفاده از این روش، کمی بیشتر است. ممکن است جراح در طول قرار دادن پروتز، تونل را به سمت یکی از عضلات ایجاد کند. اگر هرگونه عوارض جانبی یا نیاز به جراحی‌های اضافی وجود داشته باشد، ممکن است نیاز به یک برش دیگر در نزدیکی سینه داشته باشید. همچنین، تولیدکنندگان پروتزها اغلب ضمانتی برای پروتزهایی که با استفاده از این روش قرار داده می‌شوند، ارائه نمی‌دهند. به دلیل احتمال وجود این مشکلات، جراحان به طور معمول روش TUBA را توصیه نمی‌کنند.
شرایط شما بلافاصله پس از عمل جراحی پروتز سینه
پس از عمل جراحی پروتز سینه، باید موارد زیر را انتظار داشته باشید:
- لوله درن در زخم قرار می‌گیرد تا از ایجاد مایع جلوگیری کند.
- کبودی و تورم
- بی‌حسی احتمالی
- درد و ناراحتی
- لباس یا بانداژ
مراقبت از خود پس از عمل جراحی پروتز پستان
پزشک شما دستورالعمل مراقبت‌های پس از عمل را به شما می‌دهد به عنوان مثال:
- نحوه مراقبت از محل عمل جراحی پس از عمل
- داروهای موضعی و خوراکی برای بهبود و کاهش خطر عفونت تجویز می‌شوند
- ملاحظات خاص برای بررسی و چکاپ سلامت عمومی بدن و محل انجام جراحی
- قرار مجدد برای ملاقات با پزشک معالج
