سفت کردن سینه (بالاکشیدن و درمان افتادگی) با لیفت :ماستوپکسی

افتادگی سینه یک میراث مشترک برای تمامی مادران است که به دلیل نیروی گرانش، اثرات بارداری و شیردهی به فرزند رخ می‌دهد. علل ذکرشده باعث می‌شوند باندهای فیبروزی که شکل سینه را به صورت جوان و بالاکشیده حفظ می‌کنند شکسته شوند و در نتیجه پوست کشیده شود.

افتادگی سینه باعث می‌شود فرد پیرتر از آنچه هست به نظر برسد؛ به همین دلیل است که زنان دوست ندارند سینه‌هایشان افتاده باشد. شما با عمل جراحی لیفت سینه یا ماستوپکسی می‌توانید سینه‌های خود را به شکل موردنظر و مطلوب خود تغییر دهید.

عمل ماستوپکسی چگونه انجام می‌شود؟

اگرچه بازگرداندن سینه‌ها به شکل طبیعی‌شان با عمل جراحی غیرممکن است، اما با عمل جراحی می‌توان شکل سینه‌ها را طوری تغییر داد که جوان‌تر، سفت‌تر و بالاکشیده‌تر از قبل به نظر برسند. این عمل جراحی ماستوپکسی نام دارد. در این عمل چین‌های اضافی پوست، از زیر سینه‌ها برداشته می‌شوند و سینه‌ها خودشان به یک حالت مخروطی شکل تغییر حالت می‌دهند و نوک سینه‌ها در یک موقعیت بالاتر قرار می‌گیرند.با عمل ماستوپکسی همچنین می‌توان اندازه آرئول (هاله قهوه‌ای رنگ دور سینه) را کاهش داد. اگر سینه‌ها بسیار کوچک و همچنین افتاده نیز هستند، در طول عمل جراحی می‌توان اندازه آن ها را با قرار دادن پروتزهای سیلیکونی در زیر سینه، افزایش داد. بسیاری از زنان زمانی به دنبال عمل ماستوپکسی می‌روند که دیگر قصد بچه‌دار شدن ندارند. بنابراین اگر شما قصد دارید در آینده باردار شوید، بهتر است عمل جراحی را به تعویق بیندازید؛ هرچند عمل ماستوپکسی هیچ خطری برای بارداری ندارد و معمولاً مانع از شیردهی به کودک نمی‌شود، اما به احتمال زیاد بارداری باعث می‌شود پوست سینه‌ها دوباره کشیده شود و نتایج عمل را از بین ببرد.

روش‌های لیفت سینه

جراح یکی از چندین روشی که برای لیفت سینه وجود دارد را انتخاب می‌کند. روش های لیفت سینه با توجه به الگوی برشی که مورد استفاده قرار می‌گیرد، با هم متفاوت هستند.

عمل لیفت سینه به روش استاندارد

در این روش، برش اول در دورتادور مرز آرئول ایجاد می‌شود؛ سپس برش دوم به صورت عمودی از زیر آرئول تا پایین سینه ایجاد می‌شود و برش سوم به صورت افقی در طول چین سینه ایجاد می‌شود. اکثر زنان متقاضی مناسبی برای این روش که با نام روش لنگری شناخته می‌شود، هستند؛ اگرچه زنانی که سینه‌های کوچک‌تری دارند بهترین متقاضی به شمار می‌روند.

عمل لیفت سینه به روش حلقه‌ای

در روش حلقه‌ای نسبت به روش لنگری یا استاندارد، پوست کمتری از سینه درگیر برش می‌شود. بنابراین فرایند بهبودی آن به طور قابل‌توجهی سریع‌تر است و جای زخم کمتری بر جای خواهد گذاشت. پزشک برای انجام این روش، برشی در محیط پیرامونی نوک سینه و آرئول ایجاد می‌کند. لازم است توجه داشته باشید که اگر سینه‌های شما بسیار بزرگ باشد، ممکن است روش حلقه‌ای، گزینه مناسبی برای شما نباشد.

عمل لیفت سینه به روش لولیپوپ یا عمودی

این روش در میانه‌ی روش حلقه‌ای و روش استاندارد قرار دارد. پزشک برای انجام این روش که با نام ماستوپکسی عمودی نیز شناخته می‌شود، یک برش در دورتادور نوک سینه و آرئول ایجاد می‌کند. سپس برش کوچک‌تری به صورت عمودی تا چین زیر سینه ایجاد می‌کند. اگر سینه‌های شما طوری است که به یک لیفت متوسط نیاز دارد، معمولاً این روش برای شما مناسب خواهد بود.

لیفت سینه با استفاده از لیزر

در روش لیفت سینه با لیزر، از همان تکنیکی استفاده می‌شود که پزشکان سال‌هاست برای جراحی پلاستیک صورت استفاده می‌کنند. پزشک در طول عمل جراحی لیفت سینه با روش‌های سنتی، پوست اضافی سینه‌ها را به سادگی حذف می‌کند. در روش استفاده از لیزر، پزشک با کمک لیزرهای بسیار پیشرفته‌ی لیفت سینه، پوست اضافی سینه‌ها را به عنوان یک تکیه‌گاه اضافی در زیر سینه‌ها مورد استفاده قرار خواهد داد. اکثر زنان بدون توجه به اندازه سینه‌هایشان، متقاضی مناسبی برای این روش هستند.

قبل از عمل چه اقداماتی باید انجام داد؟

اگر سیگار می‌کشید، باید آن را ترک کنید. اگر در حال مصرف قرص‌های ضدبارداری هستید حداقل شش هفته قبل از عمل، از یک روش جایگزین برای پیشگیری از بارداری استفاده کنید. اگر اضافه وزن دارید قبل از تصمیم به انجام عمل، وزن خود را کاهش دهید.

در زمان انجام عمل جراحی چه انتظاراتی می‌توانید داشته باشید؟

این عمل جراحی معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود و در اغلب موارد بسته به شدت و اندازه عمل، بیمار باید یک شب در بیمارستان بماند. پزشک باید اندازه و شکل سینه‌ها را در حالتی که شما ایستاده‌اید علامت‌گذاری کند. ممکن است بعد از عمل جراحی لوله‌های کوچکی در سینه‌های شما قرار داده شود تا هرگونه خون و مایعات اضافی جمع شده را تخلیه کند. این لوله‌ها برای یک مدت زمان کوتاه قرار داده و سپس برداشته می‌شوند. پزشک برای تسکین درد و ناراحتی که در چند روز ابتدایی بعد از عمل رخ می‌دهد، مسکن تجویز خواهد کرد.ممکن است جراح شما را تشویق کند که بعد از عمل، سینه‌بندهای محکم بپوشید و یا از پانسمان‌های فشاری استفاده کنید و تا گذشت 10 روز تا 2 هفته از عمل جراحی، زمانی که بخیه‌ها باز می‌شوند، سینه‌بند یا پانسمان را باز نکنید. شما باید به مدت یک ماه از انجام ورزش‌های جسمی شدید ازجمله شنا، خودداری کنید و احتمالاً نیاز خواهید داشت که حداقل دو هفته از کار خود مرخصی بگیرید. بعد از گذشت 6 تا 12 ماه، جای زخم ناشی از برش‌ها به تدریج محو خواهند شد و رنگ قرمز آن ها کمرنگ خواهد شد. جراح تا جایی که ممکن است تلاش خود را خواهد کرد تا جای زخم‌ها نامعلوم باشند، اما لازم است به یاد داشته باشید که جای زخم‌ها، هرچند کمرنگ و نامعلوم اما به صورت دائمی باقی خواهند ماند. این غیرممکن است که بدون ایجاد برش، افتادگی سینه‌ها را برطرف کرد؛ اگرچه استفاده از پروتز سینه به تنهایی، حجم و پُری سینه‌ها را بهبود می‌بخشد اما تأثیر چشمگیری روی افتادگی سینه ندارد. نتایج عمل لیفت سینه تا ابد ماندگار نخواهد بود و گرانش زمین، بارداری و افزایش وزن با گذشت زمان روی آن تأثیر خواهند گذاشت.

نتایج

عمل لیفت سینه می‌تواند سینه‌های شما را به طور قابل‌توجهی سفت‌تر کند و بالا بکشد. اگرچه شما بعد از عمل متوجه یک بهبودی فوری در شکل سینه‌هایتان می‌شوید، اما چندین ماه طول می‌کشد تا نتایج نهایی عمل آشکار شوند. هنگامی که ورم سینه‌ها فروکش کرد و سینه‌ها شکل جدیدی به خود گرفتند، شما می‌توانید از نتایج کامل عمل لذت ببرید.

محدودیت‌های این عمل جراحی چیست؟

از آنجا که پیوند دادن سینه به بافت زیرین آن به طور طبیعی و مانند قبل امکان‌پذیر نیست، عمل ماستوپکسی به تنهایی افزایش چشمگیری در میزان پُری سینه‌ها در ناحیه‌ی بالای نوک آن ها نخواهد داشت. با این حال با استفاده از پروتزهای سیلیکونی می‌توان حجم سینه‌ها در بالای نوک آن ها را افزایش داد. ممکن است وزن اضافی پروتزهای سیلیکونی، باعث شود افتادگی سینه‎ها زودتر بازگردد. شما می‌توانید با پوشیدن سینه‌بندهای محافظ، تا آنجا که ممکن است از افتادگی دوباره سینه‌ها جلوگیری کنید.

خطرات و عوارض جانبی این عمل جراحی چیست؟

ماستوپکسی نیز همانند تمام عمل‌های جراحی بزرگی که تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شوند، خطراتی کوچکی در رابطه با مشکلات قفسه سینه خواهد داشت؛ به خصوص اگر شما سیگاری باشید. همچنین ممکن است مشکل ترومبوز وریدی (لخته شدن خون در سیاهرگ) در پاها نیز رخ دهد، به ویژه اگر در حال مصرف قرص‌های ضدبارداری باشید. علاوه بر این‌ها احتمال کمی وجود دارد که یک یا چند تا از عوارض جانبی زیر نیز بروز کند.ممکن است بعد از عمل، خونریزی سنگینی ناشی از عروق خونی پاره شده رخ دهد که برای درمان به بیهوشی دیگری نیاز است؛ لازم به ذکر است که وقوع این عارضه بسیار نادر است. گاهی اوقات عفونت می‌تواند باعث شود بخشی از زخم آسیب ببیند که این باعث طولانی شدن دوره بهبودی و بدتر شدن جای زخم باقی‌مانده می‌شود؛ عفونت معمولاً ناشی از میکروب‌هایی است که به صورت خاموش در منافذ سینه قرار دارند.برخی افراد به طور ذاتی طوری هستند که جای زخم‌هایشان کشیده و محو می‎شود و برخی دیگر جای زخم‌هایشان برای یک مدت طولانی ضخیم و قرمز باقی می‌ماند. اگر شما در معرض وقوع این عارضه هستید و جای زخم‌هایتان قرمز و ضخیم باقی می‌ماند؛ لازم است قبل از عمل، آن را با پزشک خود در میان بگذارید.

هزینه

کل هزینه درمان به نیازهای فردی و اهداف موردنظر شما بستگی دارد. عواملی که هزینه نهایی عمل جراحی را تحت تأثیر قرار می‌دهند عبارتند از:

• پیچیدگی عمل جراحی
• تجربه جراح
• موقعیت جغرافیایی شما و محلی که عمل در آنجا انجام می‌شود.
• امکانات و تسهیلات عمل جراحی